Φάλκμπεργκετ, Γιόχαν Πέτερ

(Falkberget, Νορντρ-Ρούγκελ, Ρέρος 1879 – Ρέρος 1967). Νορβηγός συγγραφέας. Με το τραχύ του ύφος, που αντικαθρεφτίζει ακριβώς την πραγματικότητα μιας δύσκολης ύπαρξης, δημιούργησε, στα διηγήματα και μυθιστορήματά του πρόσωπα και εικόνες βγαλμένα από την προσωπική του εμπειρία, κυρίως των νεανικών του χρόνων, όταν εργάστηκε στα ανθρακωρυχεία της χώρας του: Μαύρη γη (1907), Κοντά στα αιώνια χιόνια (1908), Έλι, κόρη του Σιουρ (1913), Ελισάβετ του Γιάρνφιελντ (1915), Ο κυνηγός αρκούδων (1919), Η τέταρτη αγρυπνία (1924). Το ψωμί της νύχτας (1940-61, σε τέσσερεις τόμους) είναι μερικά από τα σημαντικότερα έργα του, που τα διαπνέει όλα ένα δυνατό ανθρωπιστικό και κοινωνικό αίσθημα –μερικές φορές αθώο και ρομαντικό– και μια έντονη αγάπη για τη φύση. Στο βιογραφικό διήγημα του Στο φως της λάμπας μου του ανθρακωρύχου (1948), ο Νορβηγός συγγραφέας, που ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα ως συντάκτης μιας σοσιαλιστικής εφημερίδας, γύρισε με νοσταλγία στα χρόνια της νεότητάς του.